21 marca 2024 roku odbędzie się posiedzenie, dotyczące sprawy C-118/23 zainicjowanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, którego finałem będzie wyrok TSUE wydany w tej właśnie sprawie. Centralnym punktem sporu jest zgodność z prawem decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) dotycząca procesu przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku.
Niebagatelne znaczenie tej sprawy potwierdza liczba ponad 7,5 tys. skarg od poszkodowanych, głównie frankowiczów, skierowanych do sądu. Decyzja TSUE stanie się kluczowym punktem odniesienia dla możliwości poszkodowanych, w tym frankowiczów, w dochodzeniu odszkodowań od Skarbu Państwa. Sprawa ma także istotne znaczenie w kontekście kontrowersyjnych działań syndyka Getin Noble Banku, którego decyzje wywołują coraz większe kontrowersje.
Formuła restrukturyzacji, zakładająca podział banku na „zdrową” część (Velo Bank) i zatrzymanie „toksycznych” produktów w banku rezydualnym, skutkowała pozbawieniem frankowiczów możliwości odzyskania swoich należności. Teraz, zmuszeni są występować o swoje roszczenia w ramach postępowania upadłościowego, gdzie wysokość masy upadłościowej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na zaspokojenie ich wierzytelności.
Oczekiwania ekspertów skupiają się teraz na ostatecznym stanowisku TSUE w sprawie zgodności decyzji BFG z prawem unijnym. Wyrok Trybunału może otworzyć drogę do składania roszczeń odszkodowawczych przez frankowiczów przeciwko Skarbowi Państwa, zwłaszcza jeśli zostaną uznane potencjalne naruszenia przepisów. W rezultacie decyzje TSUE mogą kształtować przyszłość postępowania roszczeniowego, mając dalekosiężne konsekwencje dla poszkodowanych. Warto również zwrócić uwagę na aspekt konfliktów interesów wynikających z łączenia funkcji BFG ds. restrukturyzacji banków, nadzoru oraz gwarantowania depozytów, szczególnie w kontekście sprzeczności interesów depozytariuszy i kredytobiorców banku, co stanowi istotny element pytań prejudycjalnych postawionych przez WSA w Warszawie.
Pytania WSA — jak odpowie na nie Trybunał i czy wpłyną one na wyrok TSUE?
W trakcie aktualnego procesu związanego ze skargą Rady Nadzorczej Getin Noble Banku przeciwko Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu (BFG), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skierował cztery pytania prejudycjalne do TSUE. W ramach sprawy C-118/23, odpowiedzi na te pytania mają zostać udzielone 21 marca 2024 roku, co wzbudza zrozumiałe zainteresowanie ze strony wszystkich zainteresowanych stron.
Pierwsze z pytań dotyczy rozległości ochrony prawnej wynikającej z prawomocnego wyroku w postępowaniu Rady Nadzorczej. Sąd zastanawia się, czy osoby, które nie zdecydowały się na zaskarżenie decyzji BFG lub nie złożyły skargi w odpowiednim terminie, będą miały możliwość powołania się na treść tego wyroku. To zagadnienie jest kluczowe dla potencjalnych zainteresowanych stron, które mogą być dotknięte decyzją BFG.
Drugie pytanie, skierowane do TSUE, koncentruje się na dopuszczalności jednoczesnego rozpoznania wszystkich skarg związanych z decyzją BFG w sprawie restrukturyzacji banku. Czy skuteczne rozpatrzenie tych skarg w jednym postępowaniu jest możliwe? To pytanie ma istotne znaczenie dla osób, które podjęły kroki prawne w związku z decyzją BFG.
Trzecie i czwarte pytania koncentrują się na zgodności polskich przepisów restrukturyzacyjnych z normami europejskimi. TSUE będzie musiał ocenić, czy połączenie funkcji organu ds. restrukturyzacji, organu gwarantującego depozyty bankowe i kuratora może prowadzić do konfliktu interesów, a także czy taka struktura jest zgodna z obowiązującymi regulacjami UE. Zagadnienia te są kluczowe z punktu widzenia prawnych aspektów decyzji BFG dotyczącej restrukturyzacji Getin Noble Banku.
Wyrok TSUE w sprawie tych pytań będzie decydujący dla dalszego przebiegu sprawy oraz może wpłynąć na ochronę praw Frankowiczów i innych zainteresowanych stron w kontekście decyzji BFG o restrukturyzacji Getin Noble Banku. Sprawa ta ma swe korzenie w zadanych przez WSA pytaniach prejudycjalnych, wynikających z licznych skarg od poszkodowanych osób, takich jak główny akcjonariusz, Rada Nadzorcza, frankowicze, obligatariusze i akcjonariusze.
Odszkodowania od Skarbu Państwa — czy frankowicze mogą na nie liczyć?
21 marca 2024 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zainauguruje swoje posiedzenie, skupiając się na rozpatrzeniu sprawy C-118/23, dotyczącej przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku. Antycypowane odpowiedzi i wyrok TSUE mają potencjał znacząco wpłynąć na ocenę zgodności decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) z obowiązującym prawem unijnym.
W obliczu nadchodzącego posiedzenia, frankowicze, związani z Getin Noble Bankiem wyczekują na erdykt wydany przez Trybunał. Losy kredytobiorców ściśle związane są z decyzją BFG dotyczącą przymusowej restrukturyzacji, która praktycznie pozbawiła ich możliwości odzyskania nadpłat wynikających z abuzywnych klauzul przeliczeniowych. Obecnie, bankiem rezydualnym zarządza syndyk masy upadłościowej, Marcin Kubiczek.
Decyzje dotyczące restrukturyzacji i upadłości mocno ograniczyły możliwość frankowiczów do odzyskania środków. Egzekucje stały się niemożliwe, a teraz wierzytelności muszą być zgłaszane w ramach postępowania upadłościowego, gdzie ich zaspokojenie zależy od dostępnej masy upadłościowej. Jednak, stojąc w długiej kolejce wśród wierzycieli, frankowicze mogą napotkać trudności w odzyskaniu swoich środków.
Warto także zwrócić uwagę na kontrowersje wokół działań syndyka masy upadłościowej, Marcin Kubiczka, którego działania budzą wątpliwości co do racjonalnego zarządzania majątkiem banku i podejmowania decyzji na korzyść frankowiczów i innych wierzycieli. Pomimo orzecznictwa sądów krajowych i TSUE, które uznają umowy frankowe za nieważne, syndyk systematycznie składa apelacje od wyroków I instancji, generując znaczne koszty dla banku w stanie upadłości. Równocześnie proponuje frankowiczom ugody, ale jednocześnie domaga się od nich zapłaty waloryzacji kapitału.
Nadchodzące posiedzenie TSUE stawia kluczowe pytanie — czy decyzja BFG dotycząca przymusowej restrukturyzacji była zgodna z przepisami prawa unijnego? Odpowiedź na to pytanie stanie się decydującym momentem dla frankowiczów, którzy, w przypadku kiedy wyrok TSUE będzie dla nich korzystny, mogą szukać odszkodowań od Skarbu Państwa. Oczekiwania wobec wyniku sprawy C-118/23 są ogromne, a jego wynik będzie determinujący dla wielu poszkodowanych.